Τρίτη 4 Αυγούστου 2015

Τζιν φορεματάκι

Τώρα με έπιασε η προκοπή...πέρασε ένας χειμώνας και τη ραπτομηχανή ζήτημα είναι αν την άνοιξα μία φορά...και τότε για κανένα μπάλωμα...και τώρα μέχρι και φορεματάκι κατόρθωσα.

Πριν καιρό κοιτούσα σε γνωστή αλυσίδα παιδικών ρούχων φορεματάκια για τη μικρή. Ήθελα ένα καλό και ένα καθημερινό. Τα βρήκα και τα δύο. Μόνο που ξέφευγε πολύ του προυπολογισμού το κόστος, συν ότι για το ένα η τιμή σε σχέση με το προιόν ήταν δυσανάλογη. Ε λοιπόν το πήρα απόφαση και πήγα στο μαγαζί με τα υφάσματα που ψωνίζω και πήρα ένα δροσερό λεπτό τζιν ύφασμα, ίδιο με το φόρεμα που είδα, αλλά σε εξευτελιστική τιμή. Νομίζω πήρα δύο μέτρα, φυσικά δεν το χρησιμοποίησα όλο, αλλά άστο να βρίσκεται μωρέ. 


Για να ράψω το φόρεμα δεν ακολούθησα συγκεκριμένο πατρόν, απλά το έφτιαξα όπως το είχα δει. Με λαστιχάκι δημιούργησα τη σφηκοφωλιά στο πάνω μέρος. Έκοψα και 4 λωρίδες και τις έραψα για τιραντούλες. Αν και ήθελα την κλωστή για το γαζί και τις λωρίδες για το ύφασμα να είναι κόκκινα δεν με άφησε ο άλλος μου εαυτός που δεν ήξερε αν θα του αρέσει το αποτέλεσμα.

Ορίστε λοιπόν, με λιγότερο από 10 ευρώ, έχουμε καινούριο φορεματάκι, και χειροποίητο κιόλας. Τώρα που το σκέφτομαι από το ύφασμα που έμεινε μπορώ να φτιάξω κανά δυο λουλουδάκια και να τα ράψω, να μην είναι τόσο απλό.

Ελπίζω να μην αργήσω να ξαναφτιάξω κάτι. Έχω ετοιμάσει μπόλικες αναρτήσεις να ανεβάσω αλλά δεν βρίσκω χρόνο για τις φωτογραφίες.

Σήμερα όμως έχουμε επέτειο με τον άντρα μου. Εμείς σαν τα καβούρια δεν γιορτάζουμε την επέτειο γάμου, μιας και είναι μία μέρα που δεν θέλω να θυμάμαι (θα σας τα πω εν καιρώ). Γιόρτάζουμε την μέρα που ξεκινήσαμε να είμαστε μαζί. Από εκείνη τη μέρα έχουν περάσει 8 χρόνια. Ήταν όλα γεμάτα. Γεμάτα από αγάπη σίγουρα, αλλά και λίγη γκρίνια. Με σιγουριά πάντως μπορώ να πω πως ο έρωτας δεν περνάει στα 2 χρόνια. Αφού ακόμα και τώρα όταν βλέπω τον άντρα μου να έρχεται σπίτι η καρδιά μου κάνει σαν τσόκαρο στην άσφαλτο, καλό ε?!?!Ε εντάξει όχι πάντα, άνθρωποι είμαστε. Χρόνια μας πολλά λοιπόν.
(Μην περιμένετε τίποτα γιορτινό, δεν είμαστε από αυτά τα ζευγάρια που περιμένουν μία αφορμή για να γιορτάσουν)